Αθλητισμός
Ο αθλητισμός άρχισε να εξαπλώνεται στην Ανατολική Μεσόγειο από τα τέλη του 19ου αιώνα μέσα από τα ευρωπαϊκά σχολεία ιδίως αυτά με αγγλοσαξονικό πρόγραμμα σπουδών που έδιναν έμφαση στη σωματική εξάσκηση και στους αθλητικούς αγώνες καθώς και μέσα από τα αθλητικά σωματεία που ίδρυαν Ευρωπαίοι πάροικοι.
Oι Έλληνες άρχισαν να επιδίδονται σε αθλητικές δραστηριότητες είτε διότι είχαν έχοντας φοιτήσει σε αυτά τα σχολεία, όπως για παράδειγμα στη Ροβέρτειο στην Κωνσταντινούπολη ή στο Κολλέγιο Βικτώρια στην Αλεξάνδρεια, είτε μέσω των κοινωνικών τους επαφών με τους άλλους Ευρωπαίους.
O αθλητισμός ήταν μέσο κοινωνικής και πολιτιστικής διάδρασης, και πυλώνας της ζωής των Ελλήνων μέχρι το 1922 στην Οθωμανική Αυτοκρατορία και σε όλη τη διάρκεια του 20ού αιώνα στην Αίγυπτο. Ενδεικτική της πλούσιας αθλητικής τους δραστηριότητας ήταν η λειτουργία από τις αρχές του 20ού αιώνα μεγάλου αριθμού αθλητικών σωματείων και συλλόγων.
Τα σωματεία στην Αλεξάνδρεια, στο Κάιρο, στην Κωνσταντινούπολη, στη Σμύρνη και σε άλλες πόλεις, στα οποία λειτουργούσαν από πολύ νωρίς και γυναικεία τμήματα, δραστηριοποιήθηκαν κυρίως στον στίβο, στο ποδόσφαιρο, στην καλαθοσφαίριση, και στο βόλεϊ, καθώς και στα θαλάσσια αθλήματα. Αθλητές συμμετείχαν σε διάφορες διοργανώσεις, όπως για παράδειγμα στους Παναιγύπτιους, Πανελλήνιους, Πανιώνιους και Παγκωνσταντινουπόλειους Αγώνες και σε διεθνείς διοργανώσεις, σημειώνοντας πολλές επιτυχίες ακόμη και σε επίπεδο Βαλκανικών και Ολυμπιακών Αγώνων.
Σημαντικός ήταν ο αθλητισμός στα ελληνικά σχολεία και το μεγαλύτερο και εντυπωσιακότερο αθλητικό γεγονός της σχολικής χρονιάς ήταν οι ετήσιες γυμναστικές επιδείξεις μαζί με αγώνες στίβου. Η συγκέντρωση μαθητών και καθηγητών από όλα τα ελληνικά σχολεία, σε συνδυασμό με τις εκατοντάδες ή ακόμα και χιλιάδες θεατές που παρακολουθούσαν τις διοργανώσεις, ενίσχυαν την κοινωνική συνοχή και την εθνική ταυτότητα των Ελλήνων, και ήταν και μια επίδειξη του μεγέθους και της πολυπληθούς τους παρουσίας.